Veiligheid voor alles bij verhuizen en elektrisch maken zandfabriek Rotterdam 55

Hoe verhuis je veilig een kolossale drijvende zandfabriek tijdens een pandemie? Zo'n mobilisatie, via een vaarroute met 4 bruggen en 2 sluizen, heeft nogal wat voeten in de aarde. Zeker als gelijktijdig het aantal coronabesmettingen piekt naar 12.000 per dag. Een mooie uitdaging voor onze afdelingen Productie en Techniek.

Zandklasseerinstallatie Rotterdam 55 weegt 4 miljoen kilo en meet normaal gesproken 90 meter lengte, 27 meter breedte en 18 meter hoogte. Dat gevaarte van bijna een voetbalveld lang moest in de winter van ‘20/’21 verhuizen.

Eerst van de Randwijkse Waarden bij Heteren aan de Nederrijn naar IJzendoornaan de Waal, om elektrisch te worden gemaakt. En vervolgens naar Deest aan de Waal, voor het produceren van industriezand in de Geertjesgolf.

Door bruggen en sluizen 

Om tussen en onder de verschillende bruggen en sluizen door te passen, moest de Rotterdam 55 aan de bovenkant en aan de voor-, achter- en zijkanten worden gestreken en gestript. Om daarna met duw- en trekvaartspecialisten volgens strakke vaarplannen naar IJzendoorn te varen. Daar kreeg de zandfabriek een nieuwe elektrische installatie, zodat die op groene stroom weer aan de slag kon in Deest.

Voor dit alles is een menigte aan monteurs, hijsmachinisten en engineers nodig, die voor zo’n klus behoorlijk door elkaar moeten bewegen.Tenminste, in normale omstandigheden als er geen corona heerst...

‘Elke stap vergt specialisten in een bepaalde volgorde’

Specialismen en strijkplannen

“Het ontmantelen, strijken en elektrificeren vergt veel verschillende specialisten”, vertelt technisch inspecteur Antonie Steenbruggen, die de mobilisatie voorbereidde, met collega HansPeter van Lent.

“Op en aan de Rotterdam 55 zitten trechters, tanks, transportbanden, verladingsbanden, uitlaten, bordessen, onthouters en een zijponton. 

Je hebt elektriciens nodig om elektra veilig en verantwoord los en vast te koppelen; mechanici die onderdelen en motoren eruit sleutelen - en later er weer in; lassers en metaalbewerkers die ijzerwerk scheiden en weer vastmaken. Maar ook specialisten voor hydrauliek en het hijsen van ladingen tot wel 65 ton”, vertelt Antonie.

"We maakten gedetailleerde strijk- en vaarscenario’s voor meerdere waterstanden: hoog, laag en gemiddeld, met bijbehorende strijkhoogtes tot hoe ver we moesten verlagen. Pas enkele dagen voor vertrek werd de strijkhoogte van 18 naar 10 meter aangepast”, vertelt Antonie.

‘Je wilt niet dat er ongelukken gebeuren,of dat er mensen besmet raken’

Menigte uit elkaar houden

Veiligheid stond koste wat kost voorop. Antonie: “Als je mensen op zo’n operatie inzet heb je een zorgplicht. Je wilt niet dat er ongelukken gebeuren of mensen met het virus besmet raken. Dekker heeft koste nog moeite gespaard om deze operatie veilig en besmettingsvrij te laten verlopen. Ik mocht daarvoor alle denkbare hulpmiddelen inzetten.”

Tijdens de operatie werkte Dekker met zo’n 25 externe specialisten, die overal vandaan komen.“In totaal hadden we 37 mensen aan het werk, die we hebben ingedeeld in aparte groepen, met elk een eigen kleur.”

Looproutes en kleurkantine

“Om het mengen van kleurgroepen te voorkomen, hebben we looproutes gemarkeerd op en om de zandfabriek. Aanwezige kleurgroepen hadden steeds een eigen kantine en sanitair.”

Een corona-coördinator zag toe op het naleven van de regels, maar iedereen hielp mee om het mengen van de groepen te voorkomen”, vertelt Antonie.

De hele verhuisoperatie ging 10 december 2020 van start, waarna de zandfabriek 11 januari 2021 weer omgebouwd en opgetuigd en wel aan het werk ging.

Trots

“Ik ben trots op iedereen, dat alles lukte binnen de tijd, volgens plan, en binnen alle veiligheidsmarges. We hadden de situatie wel uitgetekend, maar vooraf zijn er ’s nachts heel wat waterstanden, werkinstructies, brughoogtes en bubbelkleuren door ons hoofd geschoten”, aldus Antonie. "Vertrouwen is goed, maar als het om veiligheid gaat is controleren nog beter.”